Etam dvedha patham natva, bhavaya vibhavaya ca
Tath' attanam niveseyya, yatha bhuri pavaddhati.
''ေယာဂါ ေဝ ဇာယတီ ဘူရိ၊ အေယာဂါ ဘူရိသခၤေယာ။
ဧတံ ေဒြဓာပထံ ဉတြာ၊ ဘဝါယ ဝိဘဝါယ စ။
Verily, from meditation arises wisdom. Without meditation wisdom wanes. Knowing this twofold path of gain and loss, let one so conduct oneself that wisdom may increase.
ကမၼဌာန္းစီးျဖန္းျခင္းေၾကာင့္ ပညာတိုးပြား၏။ ကမၼဌာန္းမစီးျဖန္းျခင္းေၾကာင့္ ပညာဆုတ္ယုတ္၏။
ဤပညာတိုးပြားျခင္း၊ ပညာဆုတ္ယုတ္ျခင္း အေၾကာင္းႏွစ္ပါးကို သိ၍ မိမိကိုယ္ကို
ပညာပြားေအာင္ ႀကိဳးစားအားထုတ္ရာ၏။
ေပါ႒ိလေတၳရဝတၳဳ
ေယာဂါ ေဝတိ ဣမံ ဓမၼေဒသနံ သတၳာ ေဇတဝေန ဝိဟရေႏၲာ ေပါ႒ိလံ နာမ ေထရံ အာရဗ႓ ကေထသိ။
ေသာ ကိရ သတၱႏၷမၸိ ဗုဒၶါနံ သာသေန ေတပိဋေကာ ပၪၥႏၷံ ဘိကၡဳသတာနံ ဓမၼံ ဝါေစသိ။ သတၳာ စိေႏၲသိ -- ''ဣမႆ ဘိကၡဳေနာ 'အတၱေနာ ဒုကၡနိႆရဏံ ကရိႆာမီ'တိ စိတၱမၸိ နတၳိ သံေဝေဇႆာမိ န''ႏၲိ။ တေတာ ပ႒ာယ တံ ေထရံ အတၱေနာ ဥပ႒ာနံ အာဂတကာေလ ''ဧဟိ၊ တုစၧေပါ႒ိလ၊ ဝႏၵ၊ တုစၧေပါ႒ိလ၊ နိသီဒ၊ တုစၧေပါ႒ိလ၊ ယာဟိ၊ တုစၧေပါ႒ိလာ''တိ ဝဒတိ။ ဥ႒ာယ ဂတကာေလပိ ''တုစၧေပါ႒ိေလာ ဂေတာ''တိ ဝဒတိ။ ေသာ စိေႏၲသိ -- ''အဟံ သာ႒ကထာနိ တီဏိ ပိဋကာနိ ဓာေရမိ၊ ပၪၥႏၷံ ဘိကၡဳသတာနံ အ႒ာရသ မဟာဂေဏ ဓမၼံ ဝါေစမိ၊ အထ ပန မံ သတၳာ အဘိကၡဏံ၊ 'တုစၧေပါ႒ိလာ'တိ ဝေဒတိ၊ အဒၶါ မံ သတၳာ စ်ာနာဒီနံ အဘာေဝန ဧဝံ ဝေဒတီ''တိ။ ေသာ ဥပၸႏၷသံေဝေဂါ ''ဒါနိ အရညံ ပဝိသိတြာ သမဏဓမၼံ ကရိႆာမီ''တိ သယေမဝ ပတၱစီဝရံ သံဝိဒဟိတြာ ပစၥဴသကာေလ သဗၺပစၧာ ဓမၼံ ဥဂၢဏွိတြာ နိကၡမေႏၲန ဘိကၡဳနာ သဒၶႎ နိကၡမိ။ ပရိေဝေဏ နိသီဒိတြာ သဇၩာယႏၲာ နံ ''အာစရိေယာ''တိ န သလႅေကၡသုံ။ ေသာ ဝီသေယာဇနသတမဂၢံ ဂႏ႖ာ ဧကသၼႎ အရညာဝါေသ တႎသ ဘိကၡဴ ဝသႏၲိ၊ ေတ ဥပသကၤမိတြာ သံဃေတၳရံ ဝႏၵိတြာ၊ ''ဘေႏၲ၊ အဝႆေယာ ေမ ေဟာထာ''တိ အာဟ။ အာဝုေသာ၊ တြံ ဓမၼကထိေကာ၊ အေမွဟိ နာမ တံ နိႆာယ ကိၪၥိ ဇာနိတဗၺံ ဘေဝယ်၊ ကသၼာ ဧဝံ ဝေဒသီတိ? မာ၊ ဘေႏၲ၊ ဧဝံ ကေရာထ၊ အဝႆေယာ ေမ ေဟာထာတိ။ ေတ ပန သေဗၺ ခီဏာသဝါဝ။ အထ နံ မဟာေထေရာ ''ဣမႆ ဥဂၢဟံ နိႆာယ မာေနာ အတၳိေယဝါ''တိ အႏုေထရႆ သႏၲိကံ ပဟိဏိ။ ေသာပိ နံ တေထဝါဟ။ ဣမိနာ (ဓမၼ၊႒၊၂၊၂၆၃ နီဟာေရန သေဗၺပိ တံ ေပေသႏၲာ ဒိဝါ႒ာေန နိသီဒိတြာ သူစိကမၼံ ကေရာႏၲႆ သဗၺနဝကႆ သတၱဝႆိကသာမေဏရႆ သႏၲိကံ ပဟိဏႎသု။ ဧဝမႆ မာနံ နီဟရႎသု။
ေသာ နိဟတမာေနာ သာမေဏရႆ သႏၲိေက အၪၨလႎ ပဂၢေဟတြာ ''အဝႆေယာ ေမ ေဟာဟိ သပၸဳရိသာ''တိ အာဟ။ အေဟာ၊ အာစရိယ၊ ကႎ နာေမတံ ကေထထ၊ တုေမွ မဟလႅကာ ဗဟုႆုတာ၊ တုမွာကံ သႏၲိေက မယာ ကိၪၥိ ကာရဏံ ဇာနိတဗၺံ ဘေဝယ်ာတိ။ မာ ဧဝံ ကရိ၊ သပၸဳရိသ၊ ေဟာဟိေယဝ ေမ အဝႆေယာတိ။ ဘေႏၲ၊ သေစပိ ၾသဝါဒကၡမာ ဘဝိႆထ၊ ဘဝိႆာမိ ေဝါ အဝႆေယာတိ။ ေဟာမိ၊ သပၸဳရိသ၊ အဟံ ''အဂၢႎ ပဝိသာ''တိ ဝုေတၱ အဂၢႎ ပဝိသာမိေယဝါတိ။ အထ နံ ေသာ အဝိဒူေရ ဧကံ သရံ ဒေႆတြာ၊ ''ဘေႏၲ၊ ယထာနိဝတၳပါ႐ုေတာဝ ဣမံ သရံ ပဝိသထာ''တိ အာဟ။ ေသာ ဟိႆ မဟဂၣါနံ ဒုပ႗စီဝရာနံ နိဝတၳပါ႐ုတဘာဝံ ဉတြာပိ ''ၾသဝါဒကၡေမာ ႏု ေခါ''တိ ဝီမံသေႏၲာ ဧဝမာဟ။ ေထေရာပိ ဧကဝစေနေနဝ ဥဒကံ ၾသတရိ။ အထ နံ စီဝရကဏၰာနံ ေတမိတကာေလ ''ဧထ၊ ဘေႏၲ''တိ ဝတြာ ဧကဝစေနေနဝ အာဂႏ႖ာ ဌိတံ အာဟ -- ''ဘေႏၲ၊ ဧကသၼႎ ဝမၼိေက ဆ ဆိဒၵါနိ၊ တတၳ ဧေကန ဆိေဒၵန ေဂါဓာ အေႏၲာ ပဝိ႒ာ၊ တံ ဂဏွိတုကာေမာ ဣတရာနိ ပၪၥ ဆိဒၵါနိ ထေကတြာ ဆ႒ံ ဘိႏၵိတြာ ပဝိ႒ဆိေဒၵေနဝ ဂဏွာတိ၊ ဧဝံ တုေမွပိ ဆဒြါရိေကသု အာရမၼေဏသု ေသသာနိ ပၪၥဒြါရာနိ ပိဓာယ မေနာဒြါေရ ကမၼံ ပ႒ေပထာ''တိ။ ဗဟုႆုတႆ ဘိကၡဳေနာ ဧတၱေကေနဝ ပဒီပုဇၨလနံ ဝိယ အေဟာသိ။ ေသာ ''ဧတၱကေမဝ ေဟာတု သပၸဳရိသာ''တိ ကရဇကာေယ ဉာဏံ ၾသတာေရတြာ သမဏဓမၼံ အာရဘိ။
သတၳာ ဝီသေယာဇနသတမတၳေက နိသိေႏၷာဝ တံ ဘိကၡဳံ ၾသေလာေကတြာ ''ယေထဝါယံ ဘိကၡဳ ဘူရိပေညာ၊ ဧဝေမဝံ အေနန အတၱာနံ ပတိ႒ာေပတုံ ဝ႗တီ''တိ စိေႏၲတြာ ေတန သဒၶႎ ကေထေႏၲာ ဝိယ ၾသဘာသံ ဖရိတြာ ဣမံ ဂါထမာဟ --
၂၈၂။ ''ေယာဂါ ေဝ ဇာယတီ ဘူရိ၊ အေယာဂါ ဘူရိသခၤေယာ။
ဧတံ ေဒြဓာပထံ ဉတြာ၊ ဘဝါယ ဝိဘဝါယ စ။
တထာတၱာနံ နိေဝေသယ်၊ ယထာ ဘူရိ ပဝၯတီ''တိ။
တတၳ (ဓမၼ၊႒၊၂၊၂၆၄ ေယာဂါတိ အ႒တႎသာယ အာရမၼေဏသု ေယာနိေသာ မနသိကာရာ။ ဘူရီတိ ပထဝီသမာယ ဝိတၳတာယ ပညာေယတံ နာမံ။ သခၤေယာတိ ဝိနာေသာ။ ဧတံ ေဒြဓာပထႏၲိ ဧတံ ေယာဂၪၥ အေယာဂၪၥ။ ဘဝါယ ဝိဘဝါယ စာတိ ဝုဒၶိယာ စ အဝုဒၶိယာ စ။ တထာတိ ယထာ အယံ ဘူရိသခၤါတာ ပညာ ပဝၯတိ၊ ဧဝံ အတၱာနံ နိေဝေသယ်ာတိ အေတၳာ။
ေဒသနာဝသာေန ေပါ႒ိလေတၳေရာ အရဟေတၱ ပတိ႒ဟီတိ။
Knowledge without realisation is useless (Pothila)
Pothila was a senior bhikkhu who knew the
Dhamma well; and he taught the Dhamma to a large number of
bhikkhus. Because of his knowledge he was also conceited. The
Buddha knew his weakness and wanted him to mend his ways and put
him on the right path. So whenever Pothila came to pay homage, he
would address him as 'Useless Pothila'. When Pothila heard these
remarks, he pondered over those words of the Buddha and came to
realise that the Enlightened One had made those remarks because
he had not made any serious effort to practise meditation and had
not attained Sainthood or even any level of mental absorption (jhana),
in spite of his vast knowledge of the Dhamma.
Thus, without telling anyone, he left for a
monastery far away in Savatthi where there were many bhikkhus.
First, he went to the most senior bhikkhu and humbly requested
him to be his mentor; but the monk wishing to humble him, asked
him to go to the next senior bhikkhu, who in turn sent him to the
next. In this way, he was sent from one to the other until he
came to a young arahant samanera. The young samanera
accepted him as a pupil only after ascertaining that Pothila
would obediently follow his instructions. As instructed by the samanera,
Pothila kept his mind firmly fixed on the true nature of the
body. He was very ardent and vigilant in his meditation.
The Buddha saw Pothila in his vision and
through supernormal power sent forth his radiance end exhorted
him to be steadfast and ardent in his quest for higher spiritual
achievement. Soon after, Pothila attained Arahanthood.
ႏွစ္ေဆာင္ၿပိဳင္အိမ္ႀကီး
သမီးက ေျခာက္ေကာင္
သားမက္ေပါင္း ေသာင္းေျခာက္ေထာင္ရယ္
တစ္ေကာင္မွာ ေျခာက္ျပား
ေယာကၡမႀကီး ကလက္ပုံရယ္
သားမက္ကုန္ ကူးေတာ့မွာလား...........
0 မွတ္ခ်က္မ်ား:
Post a Comment