sannojanam sabbam atikkameyya
Tam nama rupasmim asajjamanam
akincanam nanupatanti dukkha.
''ေကာဓံ ဇေဟ ဝိပၸဇေဟယ် မာနံ၊ သံေယာဇနံ သဗၺမတိကၠေမယ်။
Put away anger, abandon pride, overcome every attachment,
cling not to Mind and Body and thus be free from sorrow.
အမ်က္ေဒါသကို စြန္႕ရာ၏။ မာနကို ပယ္ရာ၏။
သံေယာဇဥ္အေႏွာင္အဖြဲ႕အားလုံးကို လြန္ေျမာက္ရာ၏။
နာမ္ရုပ္ႏွစ္ပါး၌ ငါ၏စိတ္ ငါ၏ကိုယ္ဟူ၍ မၿငိတြယ္ရာ။
ထိုသို႕ေသာသူထံသို႕ ဆင္းရဲဒုကၡအနည္းငယ္မွ် မလာကုန္။
ေရာဟိနီခတၱိယကညာဝတၳဳ
ေကာဓံ ဇေဟတိ ဣမံ ဓမၼေဒသနံ သတၳာ နိေျဂာဓာရာေမ ဝိဟရေႏၲာ ေရာဟိနႎ နာမ ခတၱိယကညံ အာရဗ႓ ကေထသိ။
ဧကသၼႎ ကိရ သမေယ အာယသၼာ အႏု႐ုေဒၶါ ပၪၥသေတဟိ ဘိကၡဴဟိ သဒၶႎ ကပိလဝတၳဳံ အဂမာသိ။ အထႆ ဉာတကာ ''ေထေရာ အာဂေတာ''တိ သုတြာ ေထရႆ သႏၲိကံ အဂမံသု ဌေပတြာ ေရာဟိနႎ နာမ ေထရႆ ဘဂိနႎ။ ေထေရာ ဉာတေက ပုစၧိ ''ကဟံ၊ ေရာဟိနီ''တိ? ''ေဂေဟ၊ ဘေႏၲ''တိ။ ''ကသၼာ ဣဓ နာဂတာ''တိ? ''သရီေရ တႆာ ဆဝိေရာေဂါ ဥပၸေႏၷာတိ လဇၨာယ နာဂတာ၊ ဘေႏၲ''တိ။ ေထေရာ ''ပေကၠာသထ န''ႏၲိ ပေကၠာသာေပတြာ ပဋကၪၥဳကံ ပဋိမုၪၥိတြာ အာဂတံ ဧဝမာဟ -- ''ေရာဟိနိ၊ ကသၼာ နာဂတာသီ''တိ? ''သရီေရ ေမ၊ ဘေႏၲ၊ ဆဝိေရာေဂါ ဥပၸေႏၷာ၊ တသၼာ လဇၨာယ နာဂတာမွီ''တိ။ ''ကႎ ပန ေတ ပုညံ ကာတုံ န ဝ႗တီ''တိ? ''ကႎ ကေရာမိ၊ ဘေႏၲ''တိ? ''အာသနသာလံ ကာေရဟီ''တိ။ ''ကႎ ဂေဟတြာ''တိ? ''ကႎ ေတ ပသာဓနဘ႑ကံ နတၳီ''တိ? ''အတၳိ၊ ဘေႏၲ''တိ။ ''ကႎ မူလ''ႏၲိ? ''ဒသသဟႆမူလံ ဘဝိႆတီ''တိ။ ''ေတန ဟိ တံ ဝိႆေဇၨတြာ အာသနသာလံ ကာေရဟီ''တိ။ ''ေကာ ေမ၊ ဘေႏၲ၊ ကာေရႆတီ''တိ? ေထေရာ သမီေပ ဌိတဉာတေက ၾသေလာေကတြာ ''တုမွာကံ ဘာေရာ ေဟာတူ''တိ အာဟ။ ''တုေမွ ပန၊ ဘေႏၲ၊ ကႎ ကရိႆထာ''တိ? ''အဟမၸိ ဣေဓဝ ဘဝိႆာမီ''တိ။ ''ေတန ဟိ ဧတိႆာ ဒဗၺသမ႓ာေရ အာဟရထာ''တိ။ ေတ ''သာဓု၊ ဘေႏၲ''တိ အာဟရႎသု။
ေထေရာ အာသနသာလံ သံဝိဒဟေႏၲာ ေရာဟိနႎ အာဟ -- ''ဒြိဘူမိကံ အာသနသာလံ ကာေရတြာ ဥပရိ ပဒရာနံ ဒိႏၷကာလေတာ ပ႒ာယ ေဟ႒ာသာလံ နိဗဒၶံ သမၼဇၨိတြာ အာသနာနိ ပညာေပဟိ၊ နိဗဒၶံ ပါနီယဃေဋ ဥပ႒ာေပဟီ''တိ။ သာ ''သာဓု၊ ဘေႏၲ''တိ ပသာဓနဘ႑ကံ ဝိႆေဇၨတြာ ဒြိဘူမိကအာသနသာလံ ကာေရတြာ ဥပရိ ပဒရာနံ ဒိႏၷကာလေတာ ပ႒ာယ ေဟ႒ာသာလံ သမၼဇၨနာဒီနိ အကာသိ။ နိဗဒၶံ ဘိကၡဴ နိသီဒႏၲိ။ အထႆာ အာသနသာလံ သမၼဇၨႏၲိယာဝ ဆဝိေရာေဂါ မိလာယိ။ သာ အာသနသာလာယ နိ႒ိတာယ ဗုဒၶပၸမုခံ ဘိကၡဳသံဃံ နိမေႏၲတြာ အာသနသာလံ ပူေရတြာ နိသိႏၷႆ ဗုဒၶပၸမုခႆ (ဓမၼ၊႒၊၂၊၁၉၃ ဘိကၡဳသံဃႆ ပဏီတံ ခါဒနီယံ ေဘာဇနီယံ အဒါသိ။ သတၳာ ကတဘတၱကိေစၥာ ''ကေႆတံ ဒါန''ႏၲိ ပုစၧိ။ ''ဘဂိနိယာ ေမ၊ ဘေႏၲ၊ ေရာဟိနိယာ''တိ။ ''သာ ပန ကဟ''ႏၲိ? ''ေဂေဟ၊ ဘေႏၲ''တိ။ ''ပေကၠာသထ န''ႏၲိ? သာ အာဂႏၲဳံ န ဣစၧိ။ အထ နံ သတၳာ အနိစၧမာနမၸိ ပေကၠာသာေပသိေယဝ။ အာဂႏ႖ာ စ ပန ဝႏၵိတြာ နိသိႏၷံ အာဟ -- ''ေရာဟိနိ၊ ကသၼာ နာဂမိတၳာ''တိ? ''သရီေရ ေမ၊ ဘေႏၲ၊ ဆဝိေရာေဂါ အတၳိ၊ ေတန လဇၨမာနာ နာဂတာမွီ''တိ။ ''ဇာနာသိ ပန ကႎ ေတ နိႆာယ ဧသ ဥပၸေႏၷာ''တိ? ''န ဇာနာမိ၊ ဘေႏၲ''တိ။ ''တဝ ေကာဓံ နိႆာယ ဥပၸေႏၷာ ဧေသာ''တိ။ ''ကႎ ပန ေမ၊ ဘေႏၲ၊ ကတ''ႏၲိ? ''ေတန ဟိ သုဏာဟီ''တိ။ အထႆာ သတၳာ အတီတံ အာဟရိ။
အတီေတ ဗာရာဏသိရေညာ အဂၢမေဟသီ ဧကိႆာ ရေညာ နာဋကိတၳိယာ အာဃာတံ ဗႏၶိတြာ ''ဒုကၡမႆာ ဥပၸါေဒႆာမီ''တိ စိေႏၲတြာ မဟာကစၧဳဖလာနိ အာဟရာေပတြာ တံ နာဋကိတၳႎ အတၱေနာ သႏၲိကံ ပေကၠာသာေပတြာ ယထာ သာ န ဇာနာတိ၊ ဧဝမႆာ သယေန ေစဝ ပါဝါရေကာဇဝါဒီနၪၥ အႏၲေရသု ကစၧဳစုဏၰာနိ ဌပါေပသိ၊ ေကဠႎ ကု႐ုမာနာ ဝိယ တႆာ သရီေရပိ ၾသကိရိ။ တံ ခဏံေယဝ တႆာ သရီရံ ဥပၸကၠဳပၸကၠံ ဂ႑ာဂ႑ဇာတံ အေဟာသိ။ သာ က႑ဳဝႏၲီ ဂႏ႖ာ သယေန နိပဇၨိ၊ တၾတာပိႆာ ကစၧဳစုေဏၰဟိ ခါဒိယမာနာယ ခရတရာ ေဝဒနာ ဥပၸဇၨိ။ တဒါ အဂၢမေဟသီ ေရာဟိနီ အေဟာသီတိ။
သတၳာ ဣမံ အတီတံ အာဟရိတြာ၊ ''ေရာဟိနိ၊ တဒါ တယာေဝတံ ကမၼံ ကတံ။ အပၸမတၱေကာပိ ဟိ ေကာေဓါ ဝါ ဣႆာ ဝါ ကာတုံ န ယုတၱ႐ူေပါ ဧဝါ''တိ ဝတြာ ဣမံ ဂါထမာဟ --
၂၂၁။ ''ေကာဓံ ဇေဟ ဝိပၸဇေဟယ် မာနံ၊
သံေယာဇနံ သဗၺမတိကၠေမယ်။
တံ နာမ႐ူပသၼိမသဇၨမာနံ၊
အကိၪၥနံ နာႏုပတႏၲိ ဒုကၡာ''တိ။
တတၳ ေကာဓႏၲိ သဗၺာကာရမၸိ ေကာဓံ နဝဝိဓမၸိ မာနံ ဇေဟယ်။ သံေယာဇနႏၲိ ကာမရာဂသံေယာဇနာဒိကံ ဒသဝိဓမၸိ သဗၺသံေယာဇနံ အတိကၠေမယ်။ အသဇၨမာနႏၲိ အလဂၢမာနံ။ ေယာ ဟိ ''မမ ႐ူပံ မမ ေဝဒနာ''တိအာဒိနာ နေယန နာမ႐ူပံ ပဋိဂၢဏွာတိ၊ တသၼိၪၥ ဘိဇၨမာေန ေသာစတိ ဝိဟညတိ (ဓမၼ၊႒၊၂၊၁၉၄၊ အယံ နာမ႐ူပသၼႎ သဇၨတိ နာမ။ ဧဝံ အဂၢဏွေႏၲာ အဝိဟညေႏၲာ န သဇၨတိ နာမ။ တံ ပုဂၢလံ ဧဝံ အသဇၨမာနံ ရာဂါဒီနံ အဘာေဝန အကိၪၥနံ ဒုကၡာ နာမ နာႏုပတႏၲီတိ အေတၳာ။ ေဒသနာဝသာေန ဗဟူ ေသာတာပတၱိဖလာဒီနိ ပါပုဏႎသူတိ။ ေရာဟိနီပိ ေသာတာပတၱိဖေလ ပတိ႒ိတာ၊ တခၤဏေညဝႆာ သရီရံ သုဝဏၰဝဏၰံ အေဟာသိ။
သာ တေတာ စုတာ တာဝတႎသဘဝေန စတုႏၷံ ေဒဝပုတၱာနံ သီမႏၲေရ နိဗၺတၱိတြာ ပါသာဒိကာ ႐ူပေသာဘဂၢပၸတၱာ အေဟာသိ။ စတၱာေရာပိ ေဒဝပုတၱာ တံ ဒိသြာ ဥပၸႏၷသိေနဟာ ဟုတြာ ''မမ သီမာယ အေႏၲာ နိဗၺတၱာ၊ မမ သီမာယ အေႏၲာ နိဗၺတၱာ''တိ ဝိဝဒႏၲာ သကၠႆ ေဒဝရေညာ သႏၲိကံ ဂႏ႖ာ၊ ''ေဒဝ၊ ဣမံ ေနာ နိႆာယ အေၮာ ဥပၸေႏၷာ၊ တံ ဝိနိစၧိနာထာ''တိ အာဟံသု။ သေကၠာပိ တံ ၾသေလာေကတြာဝ ဥပၸႏၷသိေနေဟာ ဟုတြာ ဧဝမာဟ -- ''ဣမာယ ေဝါ ဒိ႒ကာလေတာ ပ႒ာယ ကထံ စိတၱာနိ ဥပၸႏၷာနီ''တိ။ အေထေကာ အာဟ -- ''မမ တာဝ ဥပၸႏၷစိတၱံ သဂၤါမေဘရိ ဝိယ သႏၷိသီဒိတုံ နာသကၡီ''တိ။ ဒုတိေယာ ''မမ စိတၱံ ပဗၺတနဒီ ဝိယ သီဃံ ပဝတၱတိေယဝါ''တိ။ တတိေယာ ''မမ ဣမိႆာ ဒိ႒ကာလေတာ ပ႒ာယ ကကၠဋႆ ဝိယ အကၡီနိ နိကၡမႎသူ''တိ။ စတုေတၳာ ''မမ စိတၱံ ေစတိေယ ဥႆာပိတဓေဇာ ဝိယ နိစၥလံ ဌာတုံ နာသကၡီ''တိ။ အထ ေန သေကၠာ အာဟ -- ''တာတာ၊ တုမွာကံ တာဝ စိတၱာနိ ပသယွ႐ူပါနိ၊ အဟံ ပန ဣမံ လဘေႏၲာ ဇီဝိႆာမိ၊ အလဘႏၲႆ ေမ မရဏံ ဘဝိႆတီ''တိ။ ေဒဝပုတၱာ၊ ''မဟာရာဇ၊ တုမွာကံ မရေဏန အေတၳာ နတၳီ''တိ တံ သကၠႆ ဝိႆေဇၨတြာ ပကၠမႎသု။ သာ သကၠႆ ပိယာ အေဟာသိ မနာပါ။ ''အသုကကီဠံ နာမ ဂစၧာမာ''တိ ဝုေတၱ သေကၠာ တႆာ ဝစနံ ပဋိကၡိပိတုံ နာသကၡီတိ။
The lady who was cured of her skin disease (Rohini)
On one occasion, Venerable Anuruddha visited Kapilavatthu.
While he was staying at the monastery there, all his relatives,
with the exception of his sister Rohini, came to see him. On
learning from them that Rohini did not come because she was
suffering from a skin disease, he sent for her. Covering her head
in shame, Rohini went to see Anuruddha. He advised her to do some
meritorious deeds. He told her to raise some money by selling off
her jewellery to build a community hall where people could
perform meritorious deeds. Rohini did as she was told. Anuruddha
also requested his relatives to help in the construction of the
hall. Further, he advised Rohini to sweep the floor and fill the
water-pots every day even while the construction was still going
on. She followed his advice and she began to get better.
When the hall was completed, the Buddha and his bhikkhus were
invited for almsfood. After the meal, the Enlightened One asked
for the donor of the building but Rohini was not around. So he
sent for her. She came and paid her homage to the Buddha, and he
then revealed that she had to suffer this terrible disease
because of an evil deed she had done out of anger in one of her
past existences. He told her that she was at one time the chief
queen of the king of Benares. The king had a favourite dancer and
she was very jealous of the dancer. One day, she instructed her
attendants to put some itching powder in the dancer's bed and her
blankets, and to humiliate her by throwing some itching powder on
her. The poor dancer itched all over and was in great pain and
discomfort. Thus itching unbearably, she ran to her bed, which
made her suffer even more.
As a result of that evil deed, Rohini had to suffer the skin
disease in this existence. The Buddha then exhorted the
congregation not to act foolishly in anger and not to bear any
ill-will towards others.
At the end of the discourse, many in the congregation,
including Rohini, attained Sainthood. At the same time her skin
disease disappeared, and her complexion became clear and smooth.
ေဒါေသာ အနတၳံ ကေရာတိ၊ ေဒါသဗဟုေလာ ေယဘုေယ်န ေဒါသဇံ ဒုကၡံ ေဒါမနႆံ ပဋိသံေ၀ေဒသိ။
0 မွတ္ခ်က္မ်ား:
Post a Comment