ratham bhantam'va dharaye
Tam aham sarathim brumi
rasmiggaho itaro jano.
''ေယာ ေဝ ဥပၸတိတံ ေကာဓံ၊ ရထံ ဘႏၲံဝ ဝါရေယ။
He who holds back arisen anger as one checks a whirling chariot,
him I call a charioteer; other folk only hold the reins.
လ်င္ျမန္စြာသြားေသာ ရထားကို လမ္းမလြဲေအာင္ ေစာင့္ေရွာက္ႏိုင္ေသာသူကို
လိမၼာေသာရထားထိန္းဟုေခၚ၍ မေစာင့္ေရွာက္ႏိုင္ေသာသူကို ႀကိဳးကိုင္ဟုသာေခၚ၏။
ထို႕အတူ မိမိ၌ျဖစ္ေပၚလာေသာ ေဒါသကို တားဆီးႏိုင္ေသာသူကို လိမၼာသူဟု ေခၚ၏။
အညတရဘိကၡဳဝတၳဳ
ေယာ ေဝ ဥပၸတိတႏၲိ ဣမံ ဓမၼေဒသနံ သတၳာ အဂၢါဠေဝ ေစတိေယ ဝိဟရေႏၲာ အညတရံ ဘိကၡဳံ အာရဗ႓ ကေထသိ။
သတၳာရာ ဟိ ဘိကၡဳသံဃႆ ေသနာသေန အႏုညာေတ ရာဇဂဟေသ႒ိအာဒီဟိ ေသနာသေနသု ကရိယမာေနသု ဧေကာ အာဠဝိေကာ ဘိကၡဳ အတၱေနာ ေသနာသနံ ကေရာေႏၲာ ဧကံ မနာပ႐ုကၡံ ဒိသြာ ဆိႏၵိတုံ အာရဘိ။ တတၳ ပန နိဗၺတၱာ ဧကာ တ႐ုဏပုတၱာ ေဒဝတာ ပုတၱံ အေကၤနာဒါယ ဌိတာ ယာစိ ''မာ ေမ၊ သာမိ၊ ဝိမာနံ ဆိႏၵိ၊ န သကၡိႆာမိ ပုတၱံ အာဒါယ အနာဝါသာ ဝိစရိတု''ႏၲိ။ ေသာ ''အဟံ အညၾတ ဤဒိသံ ႐ုကၡံ န လဘိႆာမီ''တိ တႆာ ဝစနံ နာဒိယိ။ သာ ''ဣမမၸိ တာဝ ဒါရကံ ၾသေလာေကတြာ ၾသရမိႆတီ''တိ ပုတၱံ ႐ုကၡသာခါယ ဌေပသိ။ ေသာပိ ဘိကၡဳ ဥကၡိပိတံ ဖရသုံ သႏၶာေရတုံ အသေကၠာေႏၲာ ဒါရကႆ ဗာဟုံ ဆိႏၵိ၊ ေဒဝတာ ဥပၸႏၷဗလဝေကာဓာ ''ပဟရိတြာ နံ မာေရႆာမီ''တိ ဥေဘာ ဟေတၳ ဥကၡိပိတြာ ဧဝံ တာဝ စိေႏၲသိ -- ''အယံ ဘိကၡဳ သီလဝါ။ သစာဟံ ဣမံ မာေရႆာမိ၊ နိရယဂါမိနီ ဘဝိႆာမိ။ ေသသေဒဝတာပိ အတၱေနာ ႐ုကၡံ ဆိႏၵေႏၲ ဘိကၡဴ ဒိသြာ 'အသုကေဒဝတာယ ဧဝံ နာမ မာရိေတာ ဘိကၡဴ'တိ မံ ပမာဏံ ကတြာ ဘိကၡဴ မာေရႆႏၲိ။ အယၪၥ သသာမိေကာ ဘိကၡဳ၊ သာမိကေႆဝ နံ ကေထႆာမီ''တိ ဥကၡိတၱဟေတၳ အပေနတြာ ေရာဒမာနာ သတၳဳ သႏၲိကံ ဂႏ႖ာ ဝႏၵိတြာ ဧကမႏၲံ အ႒ာသိ။ အထ နံ သတၳာ ''ကႎ ေဒဝေတ''တိ အာဟ။ သာ၊ ''ဘေႏၲ၊ တုမွာကံ ေမ သာဝေကန ဣဒံ နာမ ကတံ၊ အဟမၸိ နံ မာေရတုကာမာ ဟုတြာ ဣဒံ နာမ စိေႏၲတြာ အမာေရတြာဝ ဣဓာဂတာ''တိ သဗၺံ တံ ပဝတၱႎ ဝိတၳာရေတာ အာေရာေစသိ။
သတၳာ တံ သုတြာ ''သာဓု၊ သာဓု ေဒဝေတ၊ သာဓု ေတ ကတံ ဧဝံ ဥဂၢတံ ေကာပံ ဘႏၲံ ရထံ ဝိယ နိဂၢဏွမာနာယာ''တိ ဝတြာ ဣမံ ဂါထမာဟ --
၂၂၂။ ''ေယာ ေဝ ဥပၸတိတံ ေကာဓံ၊ ရထံ ဘႏၲံဝ ဝါရေယ။
တမဟံ သာရထႎ ျဗဴမိ၊ ရသၼိဂၢါေဟာ ဣတေရာ ဇေနာ''တိ။
တတၳ ဥပၸတိတႏၲိ ဥပၸႏၷံ။ ရထံ ဘႏၲံ ဝါတိ ယထာ နာမ ေဆေကာ သာရထိ အတိေဝေဂန ဓာဝႏၲံ ရထံ နိဂၢဏွိတြာ ယထိစၧကံ ဌေပတိ၊ ဧဝံ ေယာ ပုဂၢေလာ ဥပၸႏၷံ ေကာဓံ ဝါရေယ နိဂၢဏွိတုံ သေကၠာတိ။ တမဟႏၲိ တံ အဟံ သာရထႎ ျဗဴမိ။ ဣတေရာ ဇေနာတိ ဣတေရာ ပန ရာဇဥပရာဇာဒီနံ ရထသာရထိဇေနာ ရသၼိဂၢါေဟာ နာမ ေဟာတိ၊ န ဥတၱမသာရထီတိ။
ေဒသနာဝသာေန (ဓမၼ၊႒၊၂၊၁၉၆ ေဒဝတာ ေသာတာပတၱိဖေလ ပတိ႒ဟိ၊ သမၸတၱပရိသာယပိ သာတၳိကာ ဓမၼေဒသနာ အေဟာသီတိ။
ေဒဝတာ ပန ေသာတာပႏၷာ ဟုတြာပိ ေရာဒမာနာ အ႒ာသိ။ အထ နံ သတၳာ ''ကႎ ေဒဝေတ''တိ ပုစၧိတြာ၊ ''ဘေႏၲ၊ ဝိမာနံ ေမ န႒ံ၊ ဣဒါနိ ကႎ ကရိႆာမီ''တိ ဝုေတၱ၊ ''အလံ ေဒဝေတ၊ မာ စိႏၲယိ၊ အဟံ ေတ ဝိမာနံ ဒႆာမီ''တိ ေဇတဝေန ဂႏၶကုဋိသမီေပ ပုရိမဒိဝေသ စုတေဒဝတံ ဧကံ ႐ုကၡံ အပဒိသေႏၲာ ''အမုကသၼႎ ၾသကာေသ ႐ုေကၡာ ဝိဝိေတၱာ၊ တတၳ ဥပဂစၧာ''တိ အာဟ။ သာ တတၳ ဥပဂၪၧိ။ တေတာ ပ႒ာယ ''ဗုဒၶဒတၱိယံ ဣမိႆာ ဝိမာန''ႏၲိ မေဟသကၡေဒဝတာပိ အာဂႏ႖ာ တံ စာေလတုံ နာသကၡႎသု။ သတၳာ တံ အတၳဳပၸတၱႎ ကတြာ ဘိကၡဴနံ ဘူတဂါမသိကၡာပဒံ ပညာေပသီတိ။
A monk and the tree spirit
Once a bhikkhu from Alavi wanted to build a hut
for himself. So he started to cut down a tree, but the deva who
was dwelling in that tree with her infant son urged him not to
cut it down. The bhikkhu ignored her. Failing to stop him she put
her son on a branch, hoping that this would stop him from cutting
the tree. By then, he was already swinging his axe and he could
not stop it in time and unintentionally cut off the arm of the
child. Seeing her child being harmed in this way, the mother flew
into a rage and was about to kill the bhikkhu. As she raised her
hands to strike him, she suddenly checked herself and reflected:
'If I were to kill a bhikkhu, I would be killing one who is
observing precepts (sila); in that case, I would surely
suffer. This might set an example for other bhikkhus to be killed
also. But this bhikkhu has a Master. I must go and see his
Master.' So she went weeping to the Buddha and related all that
had happened.
The Buddha said to her 'O devata! You
have done well to control yourself'. He then expounded the Dhamma
to her.
Reflecting mindfully on the admonition, the deva
realised the Dhamma, and for her dwelling place, she was offered
a tree near the Jetavana monastery. After this incident, the
Buddha advised the bhikkhus to avoid destroying plant life.
0 မွတ္ခ်က္မ်ား:
Post a Comment