na takkaro hoti naro pamatto
Gopo'va gavo ganayam paresam
na bhagava samannassa hoti.
Appam pi ce sahitam bhasamano
dhammassa hoti anudhammacari
Ragan ca dosan ca pahaya moham
sammappajano suvimuttacitto
Anupadiyano idha va huram va
sa bhagava samannassa hoti.
''ဗဟုမၸိ ေစ သံဟိတ ဘာသမာေနာ၊
န တကၠေရာ ေဟာတိ နေရာ ပမေတၱာ။
ေဂါေပါဝ ဂါေဝါ ဂဏယံ ပေရသံ၊
န ဘာဂဝါ သာမညႆ ေဟာတိ။
''အပၸမၸိ ေစ သံဟိတ ဘာသမာေနာ၊
ဓမၼႆ ေဟာတိ အႏုဓမၼစာရီ။
ရာဂၪၥ ေဒါသၪၥ ပဟာယ ေမာဟံ၊
သမၼပၸဇာေနာ သုဝိမုတၱစိေတၱာ။
''အႏုပါဒိယာေနာ ဣဓ ဝါ ဟုရံ ဝါ၊
သ ဘာဂဝါ သာမညႆ ေဟာတီ''တိ။
Though much he recites the Sacred Texts, but acts not accordingly,
that heedless man is like a cowherd who counts others' kine.
He has no share in the fruits of the Holy Life.
Though little he recites the Sacred Texts, but acts in accordance with the teaching,
forsaking lust, hatred and ignorance, truly knowing, with mind well freed,
clinging to naught here and hereafter, he shares the fruits of the Holy Life.
အက်ိဳးေက်းဇူးမ်ားေသာ ပိဋကတ္သုံးပုံကို မ်ားစြာ ပို႕ခ်သင္ၾကား ေဟာေျပာျငားေသာ္လည္း
ျပဳသင့္ျပဳထိုက္ေသာ ကမၼဌာန္း ဘာ၀နာတရားကို မပြားမ်ားဘဲ ေမ့ေမ့ေလ်ာ့ေလ်ာ့ ေနေသာသူသည္
မဂ္ဖိုလ္၏အရသာကို မခံစားရဘဲ (သင္ၾကားပို႕ခ်ေဟာေျပခ အရိုအေသမွ်ေလာက္သာခံစားရ၏)
ဥပမာ အခစား ႏြားေက်ာင္းသားသည္ မိမိေက်ာင္းသမွ် ႏြားမ်ားကို မမွားရေအာင္ ေရတြက္ၿပီးလွ်င္
(ႏြားရွင္တို႕ထံ ျပန္အပ္၍ ႏြားေက်ာင္းခမွ်သာ ရလွ်က္) ႏြားႏုိ႕အရသာကို မခံစားရသကဲ့သို႕တည္း။
(ႏြားရွင္တို႕ထံ ျပန္အပ္၍ ႏြားေက်ာင္းခမွ်သာ ရလွ်က္) ႏြားႏုိ႕အရသာကို မခံစားရသကဲ့သို႕တည္း။
အက်ိဳးေက်းဇူးမ်ားေသာ ပိဋကတ္သုံးပုံကို ပို႕ခ်သင္ၾကား အေဟာအေျပာနည္းပါးေသာ္လည္း
တရားေတာ္ႏွင့္အညီ က်င့္ႀကံေနထိုင္ေသာသူသည္ ရာဂ ေဒါသ ေမာဟတို႕ကို ပယ္၍
တရားေတာ္ႏွင့္အညီ က်င့္ႀကံေနထိုင္ေသာသူသည္ ရာဂ ေဒါသ ေမာဟတို႕ကို ပယ္၍
တရားမွန္ကို သိၿပီးလွ်င္ ကိေလသာမွ ေကာင္းစြာလြတ္ေသာစိတ္ရိွလွ်က္ ဒီဘ၀ကိုလည္းေကာင္း
ေနာင္ဘ၀ကိုလည္းေကာင္း အစြဲအလမ္းမရိွဘဲ မဂ္ဖိုလ္အရသာကို ခံစားရ၏။
ေဒြသဟာယကဘိကၡဳဝတၳဳ
ဗဟုမၸိ ေစတိ ဣမံ ဓမၼေဒသနံ သတၳာ ေဇတဝေန ဝိဟရေႏၲာ ေဒြ သဟာယေက အာရဗ႓ ကေထသိ။
သာဝတၳိဝါသိေနာ ဟိ ေဒြ ကုလပုတၱာ သဟာယကာ ဝိဟာရံ ဂႏ႖ာ သတၳဳ ဓမၼေဒသနံ သုတြာ ကာေမ ပဟာယ သာသေန ဥရံ ဒတြာ ပဗၺဇိတြာ ပၪၥ ဝႆာနိ အာစရိယုပဇၩာယာနံ သႏၲိေက ဝသိတြာ သတၳာရံ ဥပသကၤမိတြာ သာသေန ဓုရံ ပုစၧိတြာ ဝိပႆနာဓုရၪၥ ဂႏၴဓုရၪၥ ဝိတၳာရေတာ သုတြာ ဧေကာ တာဝ ''အဟံ၊ ဘေႏၲ၊ မဟလႅကကာေလ ပဗၺဇိေတာ န သကၡိႆာမိ ဂႏၴဓုရံ ပူေရတုံ၊ ဝိပႆနာဓုရံ ပန ပူေရႆာမီ''တိ ယာဝ အရဟတၱာ ဝိပႆနာဓုရံ ကထာေပတြာ ဃေဋေႏၲာ ဝါယမေႏၲာ သဟ ပဋိသမ႓ိဒါဟိ အရဟတၱံ ပါပုဏိ။ ဣတေရာ ပန ''အဟံ ဂႏၴဓုရံ ပူေရႆာမီ''တိ အႏုကၠေမန ေတပိဋကံ ဗုဒၶဝစနံ ဥဂၢဏွိတြာ ဂတဂတ႒ာေန ဓမၼံ ကေထတိ၊ သရဘညံ ဘဏတိ၊ ပၪၥႏၷံ ဘိကၡဳသတာနံ ဓမၼံ ဝါေစေႏၲာ ဝိစရတိ။ အ႒ာရသႏၷံ မဟာဂဏာနံ အာစရိေယာ အေဟာသိ။ ဘိကၡဴ သတၳဳ သႏၲိေက ကမၼ႒ာနံ ဂေဟတြာ (ဓမၼ၊႒၊၁၊၁ဝဝ ဣတရႆ ေထရႆ ဝသန႒ာနံ ဂႏ႖ာ တႆ ၾသဝါေဒ ဌတြာ အရဟတၱံ ပတြာ ေထရံ ဝႏၵိတြာ၊ ''သတၳာရံ ဒ႒ဳကာမမွာ''တိ ဝဒႏၲိ။ ေထေရာ ''ဂစၧထ၊ အာဝုေသာ၊ မမ ဝစေနန သတၳာရံ ဝႏၵိတြာ အသီတိ မဟာေထေရ ဝႏၵထ၊ သဟာယကေတၳရမၸိ ေမ 'အမွာကံ အာစရိေယာ တုေမွ ဝႏၵတီ'တိ ဝဒထာ''တိ ေပေသတိ။ ေတ ဘိကၡဴ ဝိဟာရံ ဂႏ႖ာ သတၳာရေၪၥဝ အသီတိ မဟာေထေရ စ ဝႏၵိတြာ ဂႏၴိကေတၳရႆ သႏၲိကံ ဂႏ႖ာ၊ ''ဘေႏၲ၊ အမွာကံ အာစရိေယာ တုေမွ ဝႏၵတီ''တိ ဝဒႏၲိ။ ဣတေရန စ ''ေကာ နာမ ေသာ''တိ ဝုေတၱ၊ ''တုမွာကံ သဟာယကဘိကၡဳ၊ ဘေႏၲ''တိ ဝဒႏၲိ။ ဧဝံ ေထေရ ပုနပၸဳနံ သာသနံ ပဟိဏေႏၲ ေသာ ဘိကၡဳ ေထာကံ ကာလံ သဟိတြာ အပရဘာေဂ သဟိတုံ အသေကၠာေႏၲာ ''အမွာကံ အာစရိေယာ တုေမွ ဝႏၵတီ''တိ ဝုေတၱ၊ ''ေကာ ဧေသာ''တိ ဝတြာ ''တုမွာကံ သဟာယကဘိကၡဴ''တိ ဝုေတၱ၊ ''ကႎ ပန တုေမွဟိ တႆ သႏၲိေက ဥဂၢဟိတံ၊ ကႎ ဒီဃနိကာယာဒီသု အညတေရာ နိကာေယာ၊ ကႎ တီသု ပိဋေကသု ဧကံ ပိဋက''ႏၲိ ဝတြာ ''စတုပၸဒိကမၸိ ဂါထံ န ဇာနာတိ၊ ပံသုကူလံ ဂေဟတြာ ပဗၺဇိတကာေလေယဝ အရညံ ပဝိေ႒ာ၊ ဗဟူ ဝတ အေႏၲဝါသိေက လဘိ၊ တႆ အာဂတကာေလ မယာ ပဥႇံ ပုစၧိတုံ ဝ႗တီ''တိ စိေႏၲသိ။
အထ အပရဘာေဂ ေထေရာ သတၳာရံ ဒ႒ဳံ အာဂေတာ။ သဟာယကႆ ေထရႆ သႏၲိေက ပတၱစီဝရံ ဌေပတြာ ဂႏ႖ာ သတၳာရေၪၥဝ အသီတိ မဟာေထေရ စ ဝႏၵိတြာ သဟာယကႆ ဝသန႒ာနံ ပစၥာဂမိ။ အထႆ ေသာ ဝတၱံ ကာေရတြာ သမပၸမာဏံ အာသနံ ဂေဟတြာ၊ ''ပဥႇံ ပုစၧိႆာမီ''တိ နိသီဒိ။ တသၼႎ ခေဏ သတၳာ ''ဧသ ဧဝ႐ူပံ မမ ပုတၱံ ဝိေဟေဌတြာ နိရေယ နိဗၺေတၱယ်ာ''တိ တသၼႎ အႏုကမၸာယ ဝိဟာရစာရိကံ စရေႏၲာ ဝိယ ေတသံ နိသိႏၷ႒ာနံ ဂႏ႖ာ ပညတၱဝရဗုဒၶါသေန နိသီဒိ။ တတၳ တတၳ နိသီဒႏၲာ ဟိ ဘိကၡဴ ဗုဒၶါသနံ ပညာေပတြာဝ နိသီဒႏၲိ။ ေတန သတၳာ ပကတိပညေတၱေယဝ အာသေန နိသီဒိ။ နိသဇၨ ေခါ ပန ဂႏၴိကဘိကၡဳံ ပဌမဇၩာေန ပဥႇံ ပုစၧိတြာ တသၼႎ အကထိေတ ဒုတိယဇၩာနံ အာဒႎ ကတြာ အ႒သုပိ သမာပတၱီသု ႐ူပါ႐ူေပသု စ ပဥႇံ ပုစၧိ။ ဂႏၴိကေတၳေရာ ဧကမၸိ ကေထတုံ နာသကၡိ။ ဣတေရာ တံ သဗၺံ ကေထသိ။ အထ နံ ေသာတာပတၱိမေဂၢ ပဥႇံ ပုစၧိ။ ဂႏၴိကေတၳေရာ ကေထတုံ နာသကၡိ။ တေတာ ခီဏာသဝေတၳရံ ပုစၧိ။ ေထေရာ ကေထသိ။ သတၳာ ''သာဓု သာဓု၊ ဘိကၡဴ''တိ အဘိနႏၵိတြာ သသမေဂၢသုပိ ပဋိပါဋိယာ (ဓမၼ၊႒၊၁၊၁ဝ၁ ပဥႇံ ပုစၧိ။ ဂႏၴိေကာ ဧကမၸိ ကေထတုံ နာသကၡိ၊ ခီဏာသေဝါ ပုစၧိတံ ပုစၧိတံ ကေထသိ။ သတၳာ စတူသုပိ ဌာေနသု တႆ သာဓုကာရံ အဒါသိ။ တံ သုတြာ ဘုမၼေဒေဝ အာဒႎ ကတြာ ယာဝ ျဗဟၼေလာကာ သဗၺာ ေဒဝတာ ေစဝ နာဂသုပဏၰာ စ သာဓုကာရံ အဒံသု။ တံ သာဓုကာရံ သုတြာ တႆ အေႏၲဝါသိကာ ေစဝ သဒၶိဝိဟာရိေနာ စ သတၳာရံ ဥဇၩာယႎသု -- ''ကႎ နာေမတံ သတၳာရာ ကတံ၊ ကိၪၥိ အဇာနႏၲႆ မဟလႅကေတၳရႆ စတူသု ဌာေနသု သာဓုကာရံ အဒါသိ၊ အမွာကံ ပနာစရိယႆ သဗၺပရိယတၱိဓရႆ ပၪၥႏၷံ ဘိကၡဳသတာနံ ပါေမာကၡႆ ပသံသာမတၱမၸိ န ကရီ''တိ။ အထ ေန သတၳာ ''ကႎ နာေမတံ၊ ဘိကၡေဝ၊ ကေထထာ''တိ ပုစၧိတြာ တသၼႎ အေတၳ အာေရာစိေတ၊ ''ဘိကၡေဝ၊ တုမွာကံ အာစရိေယာ မမ သာသေန ဘတိယာ ဂါေဝါ ရကၡဏသဒိေသာ၊ မယွံ ပန ပုေတၱာ ယထာ႐ုစိယာ ပၪၥ ေဂါရေသ ပရိဘုၪၨနကသာမိသဒိေသာ''တိ ဝတြာ ဣမာ ဂါထာ အဘာသိ --
၁၉။ ''ဗဟုမၸိ ေစ သံဟိတ ဘာသမာေနာ၊
န တကၠေရာ ေဟာတိ နေရာ ပမေတၱာ။
ေဂါေပါဝ ဂါေဝါ ဂဏယံ ပေရသံ၊
န ဘာဂဝါ သာမညႆ ေဟာတိ။
၂ဝ။ ''အပၸမၸိ ေစ သံဟိတ ဘာသမာေနာ၊
ဓမၼႆ ေဟာတိ အႏုဓမၼစာရီ။
ရာဂၪၥ ေဒါသၪၥ ပဟာယ ေမာဟံ၊
သမၼပၸဇာေနာ သုဝိမုတၱစိေတၱာ။
''အႏုပါဒိယာေနာ ဣဓ ဝါ ဟုရံ ဝါ၊
သ ဘာဂဝါ သာမညႆ ေဟာတီ''တိ။
တတၳ သံဟိတႏၲိ ေတပိဋကႆ ဗုဒၶဝစနေႆတံ နာမံ။ တံ အာစရိေယ ဥပသကၤမိတြာ ဥဂၢဏွိတြာ ဗဟုမၸိ ပေရသံ ဘာသမာေနာ ဝါေစေႏၲာ တံ ဓမၼံ သုတြာ ယံ ကာရေကန ပုဂၢေလန ကတၱဗၺံ၊ တကၠေရာ န ေဟာတိ။ ကုကၠဳဋႆ ပကၡပဟရဏမတၱမၸိ အနိစၥာဒိဝေသန ေယာနိေသာမနသိကာရံ နပၸဝေတၱတိ။ ဧေသာ ယထာ နာမ ဒိဝသံ ဘတိယာ ဂါေဝါ ရကၡေႏၲာ ေဂါေပါ ပါေတာဝ နိရဝေသသံ သမၸဋိစၧိတြာ သာယံ ဂေဟတြာ သာမိကာနံ နိယ်ာေဒတြာ ဒိဝသဘတိမတၱံ ဂဏွာတိ၊ ယထာ႐ုစိယာ ပန ပၪၥ ေဂါရေသ ပရိဘုၪၨိတုံ (ဓမၼ၊႒၊၁၊၁ဝ၂ န လဘတိ၊ ဧဝေမဝ ေကဝလံ အေႏၲဝါသိကာနံ သႏၲိကာ ဝတၱပဋိဝတၱ ကရဏမတၱႆ ဘာဂီ ေဟာတိ၊ သာမညႆ ပန ဘာဂီ န ေဟာတိ။ ယထာ ပန ေဂါပါလေကန နိယ်ာဒိတာနံ ဂုႏၷံ ေဂါရသံ သာမိကာဝ ပရိဘုၪၨႏၲိ၊ တထာ ေတန ကထိတံ ဓမၼံ သုတြာ ကာရကပုဂၢလာ ယထာႏုသိ႒ံ ပဋိပဇၨိတြာ ေကစိ ပဌမဇၩာနာဒီနိ ပါပုဏႏၲိ၊ ေကစိ ဝိပႆနံ ဝေၯတြာ မဂၢဖလာနိ ပါပုဏႏၲိ၊ ေဂါဏသာမိကာ ေဂါရသေႆဝ သာမညႆ ဘာဂိေနာ ေဟာႏၲိ။
ဣတိ သတၳာ သီလသမၸႏၷႆ ဗဟုႆုတႆ ပမာဒဝိဟာရိေနာ အနိစၥာဒိဝေသန ေယာနိေသာ မနသိကာေရ ပမတၱႆ ဘိကၡဳေနာ ဝေသန ပဌမံ ဂါထံ ကေထသိ၊ န ဒုႆီလႆ။ ဒုတိယဂါထာ ပန အပၸႆုတႆပိ ေယာနိေသာမနသိကာေရ ကမၼံ ကေရာႏၲႆ ကာရကပုဂၢလႆ ဝေသန ကထိတာ။
တတၳ အပၸမၸီ ေစတိ ေထာကံ ဧကဝဂၢဒြိဝဂၢမတၱမၸိ။ ဓမၼႆ ေဟာတိ အႏုဓမၼစာရီတိ အတၳမညာယ ဓမၼမညာယ နဝေလာကုတၱရဓမၼႆ အႏု႐ူပံ ဓမၼံ ပုဗၺဘာဂပဋိပဒါသခၤါတံ စတုပါရိသုဒၶိသီလဓုတဂၤ အသုဘကမၼ႒ာနာဒိေဘဒံ စရေႏၲာ အႏုဓမၼစာရီ ေဟာတိ။ ေသာ ''အဇၨ အေဇၨဝါ''တိ ပဋိေဝဓံ အာကခၤေႏၲာ ဝိစရတိ။ ေသာ ဣမာယ သမၼာပဋိပတၱိယာ ရာဂၪၥ ေဒါသၪၥ ပဟာယ ေမာဟံ သမၼာ ေဟတုနာ နေယန ပရိဇာနိတေဗၺ ဓေမၼ ပရိဇာနေႏၲာ တဒဂၤဝိကၡမ႓နသမုေစၧဒပဋိပၸႆဒၶိနိႆရဏဝိမုတၱီနံ ဝေသန သုဝိမုတၱ စိေတၱာ၊ အႏုပါဒိယာေနာ ဣဓ ဝါ ဟုရံ ဝါတိ ဣဓေလာကပရေလာကပရိယာပႏၷာ ဝါ အဇၩတၱိကဗာဟိရာ ဝါ ခႏၶာယတနဓာတုေယာ စတူဟိ ဥပါဒါေနဟိ အႏုပါဒိယေႏၲာ မဟာခီဏာသေဝါ မဂၢသခၤါတႆ သာမညႆဝေသန အာဂတႆ ဖလသာမညႆ ေစဝ ပၪၥအေသကၡဓမၼကၡႏၶႆ စ ဘာဂဝါ ေဟာတီတိ ရတနကူေဋန ဝိယ အဂါရႆ အရဟေတၱန ေဒသနာယ ကူဋံ ဂဏွီတိ။
ဂါထာပရိေယာသာေန ဗဟူ ေသာတာပႏၷာဒေယာ အေဟသုံ။ ေဒသနာ မဟာဇနႆ သာတၳိကာ ဇာတာတိ။
Knowledge is not realisation
Once there were two bhikkhus of noble family
who were good friends. One of them had learned the Tipitaka* and
was very proficient in reciting and preaching the
sacred doctrine. He taught many other bhikkhus and became the
instructor of eighteen groups of bhikkhus. The other bhikkhu
after striving diligently and ardently, attained Arahanthood
together with extraordinary knowledge in the course of Insight
Meditation.
On one occasion, when the second bhikkhu came
to pay homage to the Buddha at the Jetavana monastery, the two
bhikkhus met. Not realising that his friend had already become an
Arahant, the Master of the Tipitaka looked down on him, thinking
that the old bhikkhu knew very little of the sacred Dhamma. So he
decided to ask him some questions on the Dhamma. The Buddha knew
about his unkind intention and he also knew that as a result of
seeking to ridicule a noble disciple the learned bhikkhu would
have to suffer.
So, out of compassion, the Buddha visited the
two bhikkhus to prevent the learned bhikkhu from ridiculing his
friend. The Buddha himself did the questioning. He put questions
on jhanas and maggas (higher achievement
through meditation) to the master of the Tipitaka who could not
answer them because he had not practised what he had taught. The
other bhikkhu, having practised the Dhamma and having attained
Arahanthood, could answer all the questions. The Buddha praised
the one who had practised and realised the Dhamma but not a
single word of praise was spoken for the learned scholar.
The resident disciples could not understand why
the Buddha had words of praise for the old bhikkhu and not for
their learned teacher. The Buddha explained the matter to them
saying that the learned bhikkhu who knows a great deal but does
not live in accordance with the Dhamma is like a cowherd, who
looks after the cows for wages, while the one who practises
Dhamma is like the owner who enjoys the five kinds of produce of
the cows. Thus, the scholar enjoys only the services rendered to
him by his pupils but not the benefit of Sainthood. The other
bhikkhu, though he knows little and recites only a little of the
Dhamma, having clearly comprehended the essence of it and having
practised it diligently, has eradicated craving, ill-will and
ignorance. His mind being totally freed from mental defilements
and from all attachments of this world as well as to the next he
truly reaps the benefits of Sainthood or Perfection.
ပရိယတၱိသင္ယူျခင္း (3) မ်ိဳး
1. အလဂၢဒၵဴပမာပရိယတိၱ -ေျမြဖမ္းေယာက်္ားကဲ့သို႕သင္ျခင္း၊ ေျမြကို မစူးစမ္းမဆင္ျခင္ဘဲ အၿပီးကိုလည္း
ေကာင္း ေခြကိုလည္းေကာင္း ကိုင္ၿပီးဖမ္းယူသျဖင့္ ေျမြကိုက္ၿပီး ဒုကၡေရာက္သကဲ့သို႕ ပိဋကတ္ကို
သူတစ္ပါးတို႕အား ႏိွပ္နင္းလို၍လည္းေကာင္း၊ ေက်ာ္ေစာ္လို၍လည္းေကာင္း သင္ယူျခင္း။
2. နိႆရဏတၳပရိယတၱိ -မိမိလည္း တရားသိမွ က်င့္ႏိုင္ေရွာင္ႏိုင္၊ သူတစ္ပါးကိုလည္း ေဟာျပႏိုင္၍
အတၱဟိတ ပရဟိတႏွစ္ပါးကို ရည္စူးလွ်က္ မဂ္ဖိုလ္နိဗၺာန္ကို ေရာက္ႏိုင္သည္ဟု ပညာျဖင္ဆင္
ျခင္၍ သင္ယူျခင္း။
3. ဘ႑ာဂါရိကပရိယတၱိ - ေရႊတိုက္ ေငြတိုက္တို႕ကို ဘ႑ာစိုးေစာင့္ေရွာက္သကဲ့သို႕ အဖိုးမျဖတ္ႏုိင္
ေသာ သစၥာတရားကို ေစာင့္ေရွာက္ဖို႕ ရဟႏၱာတို႕သင္ယူျခင္း။
ပဋိသမၻိဒါေလးပါး
1. အတၳပဋိသမၻိဒါ -အက်ိဳးကိုသိေသာဉာဏ္
2. ဓမၼပဋိသမၻိဒါ -အေၾကာင္းကိုသိေသာဉာဏ္
3. နိရုတၱိပဋိသမၻိဒါ -သဒၵါကိုသိေသာဉာဏ္
4. ပဋိဘာနပဋိသမၻိဒါ-သစၥာေလးပါးကိုသိေသာဉာဏ္
ပရိယတ္တာ၀န္ကိုထမ္းေဆာင္ရင္လည္း ပဋိပတ္မကင္းတဲ့ ပရိယတ္ျဖစ္ရမယ္။
ပဋိပတ္တာ၀န္ကိုထမ္းေဆာင္ရင္လည္း ပရိယတ္မကင္းတဲ့ ပဋိပတ္ျဖစ္ရမယ္။
0 မွတ္ခ်က္မ်ား:
Post a Comment